زرچه بیک طاعت

بسم الله الرحمن الرحیم

zarchabek

زرچه بیک طاعت

بیوگرافی مختصر و نمونه اشعار زرچه بیک طاعت

نوشته: فواد همدردfawad hamdard

17 فبروری 2015

اسم زرچه بیک متخلص به (طاعت ) در سال1356  در قریه زیبای درمارخت ولسوالی شغنان افغانستان چشم به جهان گشود. او تحصیلات ابتدایی ودوره لیسه را در مکتب لیسه در مارخت موفقانه به اتمام رسانیده، در1374 سال وارد پروسه امحتان کانکور شد و در دارالمعلمین شغنان به حیث آموزگار مقرر گردید ودوره دوساله تحصیلی خویش را در بخش ریاضیات نیز موفقانه به اتمام رساند. طاعت از دوران طفولیت درپهلوی خواندن درس وتعلیم به تجارت نیز علاقه خاصی داشته همرای پدرمرحوم خود البته در آن سال های پیش مواد غذایی وپوشاک را از مرزهای پاکستان نیز وارد نموده ودر .دسترس هم میهنان خویش قرار داد

طاعت از دوران طفولیت به سرودن اشعار دلچسپی زیادی داشت وهمیشه به خواندن کتاب های شاعران بزرگ و توانا مشغول بود. او نه تنها شاعر بلکه از نگاه دینی ومذهبی نیزاز جمله اشخاص آگاه محسوب میگردد .او شعر را به گونه های مختلف از قبیل مخمس ، نظم ، قصیده ، چهار بیتی ، غزل وغیره وغیره میسراید .البته خودم معلومات بسی کافی از زنده گی ایشان ندارم ودر دوسطر نمیتوان خلاصه نمود ولی چند قطعه شعر که در دسترس بنده است برای خواننده گان عزیزسیمای شغنان به نشر میرسانم .

متــــــعلم

ای متعلم مـــــــــــــــودغربی راتماشا میکنی

مودغربی حیف جانت خودته رسوامیکنی

نی به مکتب درس وتعلیم شانه کردن کارتو

لحظه لحظه دست رابرهفت اعضا میکنی

کــــــــــــــــودرک واعتبارواعتماد معلمـــــی

مثل جاهل کارها را زود برپامیکنی

گوش مغزتوهمیشه درخـــــــــــــــیال عاشقی

قصه های شین وعین ولام الف لا میکنی

درهمین عصرکنون پیشه کن علم وعمل

بی ادب گرباش آخر ترک دنیا میکنی

گرنداری علم دانش کارت همچون ابلهی

مثل مجنون خارو زارو روبه صحرا میکنی

هستی مـــــغرورجوانی ودروغی دیگران

سرنوشتت را به نابودی تو سودا میکنی

بنـــــگرآن پیر پدر را دایم اندرکارخویش

ازهمان رنج ومشقت هیچ پروا میکنی

بچـــه مــــظلوم هـــــستی بشنوی پند پدر

آنقدر مستی فقط کار اوباما مــــیکنی

چون پدر مسکین گشت ازقرض و وام دیگران

یک نظر سویـــــش نگررفتار شاها میکنی

دیدمـــــــــــت پطلون چسپ وجمپرچرمی بجان

دایـــــــم از تقــــــلید مـــودهای اروپا میکنی

گــــــــر روندت این باشد عاقـــبت کارت بخیر

همنـــــــــــــشینانی خودت آخر تو بیرا میکنی

(طاعتی ) گفت  چند سخن با مودیان این وطن

تابـــــــکی خود خواهیت را با رفق ها میکنی

خیر کند

دخترک مود تو بسیار خداخیرکند

به تنت جامه گلدار خداخیر کند

من ازاین اکت لقایی توچنان میترسم

گاهی چسپ ودکه شلوار خدا خید کند

خواهشت چمپرچرمی وقناویز کریپ

شوهرت بی پول کلدار خدا خیر کند

لب سرین بر لب خوت تا به گلو ریخته یی

استعمالش مشک وعطار خدا خیر کند

شوهری بیچاره از بوی همین عطر وکریم

بستری گشته و بیمارخدا خیر کند

اگراین مودپرستی زمان میخواهی

ترسم ازسکرت ونسوار خدا خیرکند

دربدرکردهمین شوهر بیچاره خود

وای ازاین دختر مکار خدا خیر کند

گربه بازار رود نیست حجاب درسر شان

به همه آشنه بسیار خداخیرکند

مکن این جورو جفابر سرآن مرد حقیر

خویش وقومت همه قرضدار خدا خیرکند

(طاعتی)گفت ببین مود همین دخت وطن

ازچـــــــــــنین دخت ستمگارخدا خیرکند

در عشق

در عشق تو ای دلبر جانان بکی  گویم

بی تاب وتوان خسته نالان به که گویم

یک لحظه نگاه سوی تو ای لیلی ثانــی

مجنون صفتم روی بیابان به که گویــم

تاکی زفراق تو در این غصه نشـــــینم

از بهرتو این چاک گریبان بکه گویــم

این عشق توای دلبر مستانه به جــــانم

چون شملعمه آتش سوزان به کی گویم

غیرازتودیگرجان جهان را چکنم مــن

ای زاده پاکیزه شغنان به کی گــــویم

توجان جهان دل خندان من هستــــی

رازتوای سروخرامان به کی گویــــم

چشمان غزالین تو ای دلبر رعــــــنا

ازقد رسا غنچه لرزان به کی گویـــم

بی تونکنم زنده گی خوب نـــــــگارا

دندان و روی لب مرجان به کی گویـم

هرچــــند دراین عشق توچون آه کشیدم

نیم نفــس ام مانده وحرمان به کی گویم

بهرتوچودل خسته همین (طاعت)مسکین

وصـــفی ر خت ای مهوش خندان به کی گویم

مغرور

مغرور مباش وغره به مال جهان پدر

از(طاعت) وعبادت هستی توبی خبر

فکر تودرمحــــــــاسبه همچوسیم وزر

عمرا گذشت جمــــــله کاری توباغدر

کورستمی سنکدرضخـــــــاک پادشاه

کوقیس کو قمیس کو آدم هــــــــــــوا

ازبهر سه روزه چو مهمان این سرا

تاتکی به زیت زنت بانازو کــــروفر

بودی به قیل قال نداشتی سخـــــاوتی

با معاملات دالر کردی تجــــــــارتــی

با قوم خویش خویشه چوکردی خیانتی

کارکرد ناروای خودت را همــین نگر

ای(طاعتی)بیاکه توسرسان چه میروی

تاکی به مال جیفه دنـــــــــــیا تومیدوی

درحادثات فتنه دنیا تومـــــــــــــــشوی

مال جهان ببین که شور است هم شکر

هم وطن

ای هم وطن ببین که وطن گشت بی قرار

بنگربسوی وادی کـــــــــــــــاشانه انفجار

ازترس ولرز مـــــــــردم از خانه شدفرار

نی نظم ونی نظـــــــــــام نه قانون پایه دار

فلحــــــــــــال دشمنان وطن گشته آشکار

از گـــشتن یتم وهزران بی گــــــــــــــــنا

هرلحظه انطحار درافغـــــانســــــــتان ما

کوداکــــتری که زخمی دردم کــــــند دوا

زخمی به جان فتاده وهزاران بـــــــــینوا

مردوزنان وطفل جوان بی مـــــــــــــزار

خون تورود مرگ چوباشد شعار شــــان

این خون پاک رخنه به جویان شد روان

ازپیروتابه طفل به دهقان نــــــــــوجوان

یارب خران کن توتصامیم ظـــالـــــمان

سه صد رسیده طفـــــــــــــلک ده شکار

تاتکـــی به زیرراکــــــت مرمی انقلاب

ازانفجـــــارراکــــت مهــــین شده خراب

ازمرگ طفلکان چومـــــــــادرشده کباب

ازترس آدثان چـــوهستیم درعـــــــذاب

عمــــرم خــــــــزان شد ندیم یک بـــهار

کوعدل داد صنه کوصاحـــــــــــب ثبات

یارب توازبلای زمینم بده نجـــــــــــــات

بنگر براس قدرت بی ذات بی صفــــات

تبلیغ شد بدین به ناموس انحنـــــــــــــات

گوبرهنه درهمه جا ن من همین نکــــات

ای(طاعــــــتی)ببین که زمانه پرفــــــساد

برمـــــردمان اهــل شرف دست انـــــــتقاد

هر پالو برنه وبی اصل بـــــی نــــــــــــژاد

یاری امان ده توزنان مــــــــــــــود بی یواد

ارسرحد واخان به تخاروکندهــــــــــــــــــار

خوش آمدید

ای دوستان به محفل مایان خوش آمدید

ازپیر تابه طفل جوانان خوش آمــــــدید

تشریف آوری عموم شما آرزوی ماست

درصحنه معارف دهقان خوش آمــــــدید

با اشتراک عـــــــــامه فرهنگ یان همی

شاگرد تابه معلم دهـــــــــقان خوش آمدید

درخانه مـــــــــــــــــــعارف تعلیم معرفت

شادی کنان به صحن دبستان خوش آمدید

درروز باشعادت پر فیـــــــــــــض با شکو

تشریف آوری شمایان خوش آمـــــــــــدید

هنگام بازسازی افغانســـــــــــتان مــــــــا

چون گل شگفته ساحه شغنان خوش آمدید

نادانی نفـــــــــــــــــاق چنین نخل بی ثمر

بگذشته چون به جاهل نادان خوش آمدید

نسل جدید عاشق علم و کمــــــــــال فضل

باشند درتلاش همـــــــان سان خوش آمدید

بزم وسرود نغــــــــــــــمه ماپیشروی تان

اعضـــــــــایی کارمند احسان خوش آمدید

بااتفـــــــــــــــــــاق عامه عزیزان دوستان

درلیسه مکاتب فنــــــــــجان خوش آمدید

باقلب پــــــــاک اگرچه به تکرارگفته هم

باردیگربه صحنه میدان خوش آمــــــــدید

(طاعت)بخوان مطالب دروصف علم وفن

باچهره های تازه وخندان خوش آمــــــدید

مبارک باد میگویم

عزیزان بنگراین شب عروسی رامبارک باد میگویم

تمام دوستان خویش قوم شاه مــــــبارک بـــادمیگویم

همــــــــه این مردمی باعزت واهــــــــــل شرف اینجا

به شادی های این لالا مبــــــــــــــارکباد میــــــــگویم

همه ازصدق دل شادی کنــــــان یزم وطــــرب دادیم

نه شورو نی شرر برپا مـــــــــــــــــبارک میـــگویم

جــــــــــوانان شرفمندان وپیران حقـــــــــــــیقت گـــو

دراین خانه عمـــومی ما مبارک باد مــــــــــــــیگویم

بگو(طاعـــت)مبارکــــباد برشاو به فامـــــــــــــــیلش

بخـــــواهم عمر طولانی از مولا مبارک باد میگوی

مـــــــکار

دوریست دوری آفریـــــن       مکـــــار گـــــــشته آدمـــــــین

این ذاده غصـر نویـــــــن       هرگوشـــــه صحن وزمــــــین

ای نــــوجـــــــوان نـــــازنیــــــن

هیچ کس نمانده اعتـــــماد      راســــــــتیه همــــه رفـته زیـاد

برراستــــــــگویان انـتقاد      درراس مـــــــــــردان فــــــساد

بشــــــناس خـــداوند یقــــــــین

مرد زنــان شد همـــــــــــنوا   مخلوط گشـته نطــــــــــفه ها

ازخانــــــوازشـــــاوگـــــــدا    درشــرعـــــــت نـــــبود روا

وای وای روز واپـــــــســـــــین

مهین چنین بی سر شـــــده     روبا چــــــــــوشیـــر نر شده

اسپ بزوی هم خـــــر شده     شاه برگـــــــدا نوکــــــــرشده

چرخ فلــــــک کارش همـــــــین

(طـــاعـــت)ببـین کارجهان    ازقتـــــــنه باشـــــــی درامـان

دنیـا پــــــول وماکــــاروان    دریک قطـارهســـــــتیم روان

چــــــند روزه هســـتیم ما درایـن

عزیزان

عزیزان بنگرید درمهین مایان چنین کاراست

پدراز کاروایهای پورش خســــــــته وزار است

من ازاین اکت کرداری جوانان وطن گویـــــم

نخوردی وکلانی مانده بیدادی چو بسیار است

نخواهم پیشرفت دوست خود دروادی جاهـــش

نهاد ما همیشه درتلاش مرد اغیار اســـــــــت

بیایید منزوی باشیم ازاین راه سیاســـــــــت ها

ببینید طفل گهواره عزیزان مدعی دار اســـــت

نمانده هیچ کس رااعتمادو دوســــــــــتی دردل

شکایت بین جسموجان چوجسم  ازجان بـیزار است

همه خواهان جنگ وشورشردرقفـــــــــــادارند

کسی خواهان این حالت بود اواز هــنر آر است

ببــــــــــــین افرات گوناگون مـــیان مردم مظلوم

تمامش کار روایی ها مردمی ستـــــمگار است

مـــــکن ایدل بشر آزاری این توصــیف بد دارد

شود تـــوصیف ها ذکر کتاب وهم دراخبار است

مرو(طاعت)دراین کارها که دنیا یک دوسه روزه

خــــــــــدا راشکرگویا گیرهمیشه پاک دربار است

Print Friendly, PDF & Email