محمد قادر نازلی كامجو
به بسم الله کنم آغازکنون نطق کلامم را به گفتارآورم من کام تلخ ونار سایم را
اينجاب محمد قادر “كامجو”فرزند مرحوم محمد نازل “فرخ”در سال1981م دريك خانوادهء محروم از نعمت پدر درقريه ده شهر ولسوالي شغــنان ولايت بدخشان ديده به جهان گشودم،باسپاس فراوان ازايزد متعال وبحر الطاف بيكران او تعالي كه مادردلسوزم را برايم حيات بخشيده است، با استفاده از سواد اندك او در ضمن تربيه جسمي ام الفباء زبان دري واعداد رياضي را نزدش فراه گرفتم.
درســــــــال 1988م به عمرهفت سالگي شامل مكتب ليسه عالي ده شـــــــــهر شده دورهاي متوسطه وليسه را درمكتب مذكور با زحمات فراوان ورنجش بسيارموفقانه به انجــــام رسانده ام. بعداز فراغت از ليسه درسال 2002م باسپري نمودن امتـــحان كانكورشامل دانشكده زبان وادبيات دانشگاه تعليم وتربيه كابل شدم .
درسال 2005م به سويه لیسانس از دانشگا ه مذكور دررشته زبان و ادب انگليسي سند فراغت تحصيلي ام را به دست آوردم.قسميكه درجريان تحصيل تشويق وهمكاري اندكي را به جزازمادرم ازديگركسي نديده بودم خواستم كه اگرخدابخواهد و از سواد كمي بهره مند شوم بايد براي كساني همكارشوم كه واقعآ سزاوار كمك باشند ، يافتم كه مردم قريه پيوولسوالي ورسج ولايت تخار در دهه هاي متمادي ازثمره سواد وتعليم محروم بوده اند .بنابراين درسال 2006م وظيفه مقدسي را به صفت معلم در آن قريه الي اخير سال 2011م ايفا نمودم اما مشكلات اقتصادي و اوضاع امنيتي ناسالم برايم اجازه نداد كه به وظيفه مقدس خود ادامه بدهم بنأ محيط مذكور راترك گفته و به صفت کارمند در کمپنی شبکه مخابراتی روشن ایفای وظیفه مینمایم .
نوت :محمد قادرهستم به نازلی که لقب فامیلی است تخلص میکنم وبرادرم وزیربیک به نازلی تخلص میکند و شعرمیسراید. ازاینکه بین اشعار مه و جناب وزیربیک نازلی تفاوتی وجود پیدا بکند، در منظومه هایم به کامجو تخلص می کنم و چندی از ابیات خویش را خدمت حضار محترم تقدیم نموده وطالب آنم که در تصحیح ساختن مرا یاری رسانید. والسلام
ای خوذم کو تو کهـــــجه از مهغزاند ات تویج
یا دهرذ تو درون یا یے چهی خورد تو فروږج
هرڅوند کِن اُم تارک ات هر څــــــوند ښـــــکراُم
نست توند تو درک لۈم بغـېر وورج تو خوږج
ووزج مس تو څه خوږج پۈست نښۈن رست بغېر
چیز ات دے خو آزار مــــــــــو تاراردث فوږج
ناو ذیس ښهب سُذج ښهب گه درازات تارک
وز طاقهث ات تو یــــــــــت نه فهم کهدرد موږج
میدا اگه فد بشهند مو مـــــس یاس خو قتے
گر دســـگه نڤد مهک مو وُښ از مو تے تویج
یا یت مو قتـــــــــیر خفه یت یا یت لپ قین
یا لو کو خـــــــــیالات مو یېن قین تو چوږج
ای خــــــــوذم تو یه ڤاگه تر مو خېز یم دنیا
وز ات تو یهم تا که کفـــــــــهن ٲم نه پنویج
*****
خو عمراند اُم تو دۈند ژیوج چود اما که یت دے چود باور
خو شوق اند اُم تو دۈند خورد ڤود اما که یت دے چود باور
بهار سُت تېر نه رېد شوق ات مــو عمر مس توید پے پنجاه یهج
تو جهت اُم وز خو خونېڅ خوداما که یت دے چود باور
زمســـــتۈن یثچ تو شوق اند غل بهار دستــــــور غزل خۈن اُم
تو عشق دهرذ اند اُم ای جۈن مود اما که یت دے چود باور
وزاُم لۈد مېــڤ خو رازېن تورد ښب ات ښۈم اُم تو غۈږېڅ خود
فنه یُم دســــــــــــــــگه فرزېن ڤود اما که یت دے چود باور
وزئودت مات تزه یت چود اما آخـــــر مو یت چود ثیر
تو یاڅ اُم ڤود تو یُم گهـــــرم چود اما که یت دے چود باور
*****
زمۈنه یند وفا نـــــــــــست ات جفا لپ
مے مٲش مردم درون مــــــس نا روا لپ
خذای پېذا یے چوژج هم خُب ات هـم بد
اما خُب مٲش درون کهم ات خطا لپ
زواسچ أم از خو دل مهر ات مـــــحبت
دے جهت سُذج کهم ښرم ات بے حیا لپ
نه رېذج نُر ښاج پُڅ اند از داد اته نهن
رزین اند نهن قتــــیر سُذج ماجرا لپ
دے صد سال پېښے حافظ لۈد خو شعراند
دے یت دورے قمـــــــــر سۈد ناسزا لپ
بشـــــــهندېن ېن فُکث تاید ات نه رېدېن
څه رېذج أم مٲش درون نُر بے نوا لپ
حقیقت یِد فُکث فهــــــــمېن نه لۈڤېن
دے جهت دذ لۈم فُک اندث مٲش گنالپ
اِک اِد راز ڤُد مو دل طاقت نه کِښــت لۈم
نغۈږ کامجـــو دل اند گهرم ات شتا لپ
*****
از قینے اه جۈن لۈ خو زمۈن یوږجے مو ستخۈن
کهی رېذج مجال ات قوت ات کهی گه دس اسـۈن
وئښچ اُم تو خیال اند خو کِن اُم دل قتے نالهن
پاذ یارے نه ذید ات غلـــــــــــث دل گه غزل خۈن
وُښ سۈد پَکَر ات څېم پُر از یوښک غلث چــیز
چِس بے درکث خوذم نه لهکِښت مو تو ارمــۈن
جۈن لۈڤد وُز اته عــــشق ته یکجاگے تے یٲم ذر
کهی دسگه توۈن ڤِد خو قناعت وے تے ذه-م جۈن
مېدا تے وُزات عشق اته جۈن ته کو با هـــــــــم
یکبار گه وِن أم یا کو تے سآوأم پرېشۈن
۲۵ اکتوبر ۲۰۲۳
محمد قادر نازلی کامجو نو رباعے یېن
دل ارد اُم لۈد هوس بهس کِن مزه نِست
نه رېد مېڤ اند مجال څېم مس تزه نِست
هوس بهس ات خو اېمۈن ښای ڎو روز گه
وُښ ات فکر مهخز درۈن ات هر کُزه نِست
*****
عجب دنیا تو چِس وورج رهنگ تے مأش خِیرت
پِرېنت مأش ات فنه غـــــــم مأشتے چس ڤِیرت
تو نۈم آدم آ توند یـــــــــــــــست یُو دم کهی
یُو زنده غم قـــــتیرات غم قــــتیر مِــــــــــیرت
*****
یے ښهب ڤد تارِک ات خوڎم مس مو لهکچود
تو فکراند ییو ڎِیۈن مــــصره -م جعم چود
نڤشت اُم یِک دے جــــــــهت بعضے ند وفا نِست
نه فهم راست اُم کــو لۈڤج یا یُم کو سهو چود
*****
مو تقدیر تئر دے ڤُد اس مېڤ مو بوتېن
خو رۈی ڎهد اند سفید اُم چود بروتېن
صغیرے زور ڤراد مه سۈد نصیب تو رد
تباه ېن سـَـــــت خیالېن ات مو چُرتېن
*****
یے ښهب اند اُم خو دل راز تر قلم لۈد
نڤشاواند چِس اُم خهط تیر قلم نۈد
وے یوښک زرد ات مشق کښت از مو ارمۈن
یے چهې گر دَم څه ښاید مس پُر الم سۈد
*****
اس مو خیزاند یه یے لحظهث ڎر څه ڤِد
دِسگه فکراُم ار مو سینه یاڅ پڎِد
وز نه ڤهرڎیم دوندِکث ڎر ڤیم خو خیر
یه دے نښتاید فارت مور ڎئد ات وِځِد
۱۰ سپتمبر ۲۰۲۳
*****
من بنده درگاهــــــــــت یا رب مددم فرما
من عاشــــــــــق دیدارت یا رب مددم فرما
دربحرگناه غــــــــــــرقم در بیم چنین بندم
ای ازکـــــــــــرم وذاتت یا رب مددم فرما
ازخویش چه دل ریشم این راه که درپیشم
راه بنما راهـــــــــــت یا رب مددم فرما
درتاریکی مــــــــــــــنزل من راه نمی یابم
ازشعله انوارت یا رب مددم فرمـــــــــــــا
توفیق طهارت ده ازذات الــــــــــــــهییت
درطاعت وفرمانـــــــت یا رب مددم فرما
درراه وصال توو در عشق وخـــــــیال تو
جویم صفت وشانــــــت یا رب مددم فرما
کامجوبه دل نا امــــــــید ازدرگه تو امید
ازرحمت والــــــطافت یا رب مددم فرما
ای دستگیر مومـــــــــــــــــنان یا شاکریم الله مدد
دارم گناه بی گمــــــــــــــــان یا شاکریم الله مدد
دردرگهت خواهـــــــــــــم پنا رحم نما برحال ما
امـــــــــــــید این دارم به جان یا شاکریم الله مدد
دربندعصـــــــیان مانده ام هرسوپریشان مانده ام
جزتوندارم مـــــــــــــــــهربان یا شاکریم الله مدد
هستم ضعیف وبی نوا مجنون صفت درهرکجا
دارم الــــــــــــــم ها درروان یاشاکریم الله مدد
جزتو دگریاری مرا هم نیســـت غخواری مرا
ای واقف ازسر وبـــــــــــیان یاشاکریم الله مدد
فصــــــــل بهارم شد خزان درد دلم دارم بیان
ای صاحــــــــــب نام ونشان یاشاکریم الله مدد
من کامــــــــجوگویم چنان اندرزمین وآسمان
توپیشوا انــــــــــــس وجان یاشاکریم الله مدد
چاره کن ای چاره گر درمانده و بی چاره ام
دلفگارونا توان سرگشــــــــــــته وبی خانه ام
دردیارغربت وبیـــــگانه ماندم خوار و زار
بی کس وکوه همچو مجنونی درهرویرانه ام
ازتوان وحاصــــــــــــــل دنیا ندارم بهره یی
ازتهی دستــــــــــی خود بی خانه وکاشانه ام
عمرمن درحســــــــــرت وآه والم رفته به باد
از دیار و از وطــــن پاه رانده و بیگانه ام
همــــچوکفتر پرشکسته پرزنم درهرطرف
بی پروبــــــی بال مانده خستـــه وبی لانه ام
دردوافســـــوس به دل دارم درین دنیا دون
حــــــــسرتا درکنج غم جاه مانده ودیوانه ام
کامجـــو گویم کنون احوال خویشم درورق
ای عزیزان بنگــــرید دلداده و دلپاره ام
*****
نهن جنا دنیا تی لو چهــــــــــــی مهربان
نهن خو زریاترد عـــزیزتراز وی جان
نهن خواولاد کښـــت خورد لپ نازیان
نهن تــــعریف لوفج خذای مس درقران
دوند افـــــین ژیوجم خونهنک بی گمان
لوفد للــــــهیک نهن خو طفلینرد مدام
لوفــــد ویفرد پند اتــــــــــه ازدل پیام
کښــــــــــته خدمت نهن خواولادرد تمام
فهــــــــــــــم فراد نهن قمتت قدرت مقام
دوند افین ژیو جوم خونهنک بی گمان
نهن وم اولاد جهت نیهست خوذمت خیال
لوفد دلیلت خو طفل خوک ذید شـــــــمال
کهی نهن دستور دگر جیزفد مـــــــــثال
نهن جنا مخلوق نوینچم با کمــــــــــال
دوند افــــــین ژیوجم خونهنک بی گمان
نهـــــــــــن توجونرد سهم قبولت هم نیاز
وزتــــــــــــوعشقند شعرمت لوفم خوساز
لـــــــــــوم توخدمت مرد دعایت هم نماز
کامــــــجو ای نهن توعشق دورت دراز
دونــــــد افین ژیوجم خونهنک بی گمان
*****
برخیز به عشق تو کنون شام سحر شد
حسرت به سرش آمدو مهر تو دگر شد
ازهجرکه دل سوختی و زاروزبون بود
گل درسرهرخا رببین جامه به سرشد
بلبل تو کجایی که صدایی توچرانیست
هرصحنه و بوستان بیا قسم دگر شد
از روشنی چهره و رخسار و رخ یار
نور به سر و صورت مهتاب وقمرشد
فصل که خزان بود گذشت باغمش ازما
اکنون که بهاراست نگر بزم به ترشد
ازعشق گل سنبل و از سرخی لاله
زنگ چمن و دامن کو زیر و زبر شد
کامحو توهم ازصدق بگیردست عزیزت
دوستی که زهجرتوهمی خون جگر شد
*****
ای دل بیا که سال نو آمد خوشــــــــی کنیم
دل را صفا زکینه واز هر بـــــــــــدی کنیم
چون بته شگفته که در فصـــــــــل نو بهار
خود را رسا زهر خمی و هر کجــــی کنیم
سال نواست چو خانه خود را ز گرد و دود
قلب و ضمیرخود زکدورت تهــــــی کنیم
با هر کسی که قهر بودیم در گذشــته ها
دست به هم دهیم و بیا آشتــــــــــــــی کنیم
از هر کمی که بود و نمودیم اشتبـــــــــــــا
زین پس بیا به امر خدا راستـــــــــــی کنیم
از دشمنی و کینه ستیزی چه حاصــل است
این ها کنار مانده بیا دوستــــــــــــی کنیم
از کامجو نوشته و تقدیم دوستــــــــــــــان
هرسکتگی که است به نظمم کمــــــی کنیم
*****
ای سرو روان قامت رعـــنا داری به دلــم جاه داری
با چشم سیا عشوه زیبـــــــــا داری به دلـم جا ه داری
چون گل شگفته یی درفصــل بـهار درصحــن و دیار
صدبرگ سفید رو چون مــاه داری به دلـم جاه داری
عشق تو فزود در دلم دلبـــــــــرمن تاج سر مـــــــــن
ای گلبدنم چه شور و غوغــا داری به دلــم جاه داری
لعل یمنم خواب و خیالــم تو شـدی جانــم تو شـــــدی
ای دلبر من چه حســن زیبـا داری به دلــم جاه داری
وی دوست بیا کــه یاروهمتـا باشیم یکجا باشـــــــــیم
مجنون صفتم که عــشق لیـلا داری به دلـم جاه داری
کامجوزخیال عشفت ای سـروروان ای مرهــــم جان
وی معوش من چه عشق شیدا داری به دلــم جاه داری
*****
ای چراغ و نور عشق و جان من
بلبل خوش خوان وخوش الحان من
قامتت چون سرورو فتارت خرام
ای گل نو رســـته بوستان من
ماه مــــــــــن در آسمان نیل گون
ای ســـــتار روشن و رخشان من
لاله خود رو در فـــــــــصل بهار
یاسمین وسنبل و ریــــــــحان من
عشق پیـــجان در دل و جانم تویی
هوش من ســودای من ارمان من
کامجو در عشق تو سوزد مدام
اشک چشمـــم قطره در دامان من
*****
