سید پرپی شاه آقا

sayed parpishah

 سید پرپی شاه آقا قهرمان جنگ دوم جهانی

 

Саид Парпишо – афганский герой Великой Отечественной войны -Убайд ОКИМБЕКОВ

 

درگذشت قهرمان

جنگ دوم جهانی

 نوشته: علی شاه صبار 

26 اگست 2011 

سید پرپی شاه آقا، یکی از قهرمانان و برندگان جنگ دوم جهانی است که تا برلین پیشرفت و در مراسم برافراشتن بیرق پیروزی بر نازیها در جرمنی شرکت ورزیده بود. در بازگشت به مسکو با همقطارانش، از طرف استالین استقبال گردید و بعد ملاقات با استالین، مدال قهرمانی جنگ دوم جهانی را از رهبر اتحاد شوروی دریافت نمود. وی بعد ختم جنگ دوم به افغانستان برگشت و با مشکلات زیادی مواجه شد، تا بلآخره در سال 1976میلادی با اعضای خانواده اش رهسپار پاکستان شد و بالاتر از هشت سال در آن شهر زیست. در سالهای اخیر، آقا صاحب نیز بکشور عودت نمود و در چهار قلعۀ وزیر آباد کابل مسکن گزین شد. تقریباً یک سال پیش وقتی در خانه اش بحضورش مشرف شدیم، پیدا بود که در اثر کبر سن، حواسش بطور عادی کار نمیکند. بهر حال فرصت دست داد تا سه قطعه عکس را از ایشان بدست بیاوریم. این زمانی است که مراسم عروسی پسر کوچکش سید جعفر نیز جریان دارد. و اکنون شکر گذارم که این عکس ها را در اختیار داریم و با دوستان و علاقمندان این قهرمان نیز شریک میسازیم. پسرش سید جعفر که در کانادا است، نمیدانم از درگذشت پدرش خبر دارد یا خیر، من برایش تسلیت و صبر جمیل میخواهم.

sayed parpishah-2

ازراست به چپ؛ علی شاه صبّآر، سید پرپی شاه، خیر محمد حیدری

 درست در هفتۀ اول ماه اسد سال 1390خورشیدی بود که دگروال کرم علیشاه اطلاع داد که صحت آقا صاحب چندان خوب نیست، تا اینکه شب پنجشنبه 12/13 برج اسد سال 1390خورشیدی جهان فانی را در خانه اش ترک گفت و جان را به جان آفرین بعمر 91 سالگی تسلیم نمود. انا الله و انا الیه راجعون. فردای آنروز، خویش و قوم و یاران و دوستان در منزلش جمع آمده جنازه اش را به جماعتخانۀ عمومی انتقال و در آنجا نماز جنازه خوانده شد و بعداً به اساس سفارش خودش به حضیرۀ قول آبچکان کابل انتقال یافت. وی سفارش نموده بوده که در جوار مرحوم محمد شاه خان ولد شاه بیک خان سفیر، بخاک سپرده شود که پسر بزرگش داکتر محمد حکیم همین وصیت را نیز بجا آورد. بعد آنکه مراسم خاکسپاری انجام یافت و اتحاف ادعیه ها صورت گرفت، دوستان سفارش نمودند تا بسیار کوتاه زندگینامۀ آقا صاحب را توضیح نمایم. فردای آنروز مراسم فاتحه نیز در جماعتخانۀ “نخستین برگذار گردید و دو شب بعد سنت “چراغ روشن” یا “دعوت فنا”ی مرحوم آقا صاحب بجا آورده شد. باید تذکر داد که سنت چراغ روشن سنت دیرین جماعت اسماعیلیۀ “بدخشان بزرگ” (جماعت اسماعیلی کشمیر، مناطق شمال پاکستان، سنکیانگ چین، بدخشان تاجکستان و بدخشان افغانستان) است، که آنرا یکی از سنتهای ماندگار پیر شاه ناصر خسرو میدانند، و اخیراً هم نور مولانا شاه کریم الحسینی صلوات الله علیه، بنا بر اهمیت این سنت دیرین سال اسماعیلی، هدایت فرمودند تا مراسم دعوت فنا و چراغ روشن در میان تمام اسماعیلیان جهان در تمام دنیا برگذار شود. به اساس همین هدایت تا اکنون سه مراسم از این دست در کابل نیز راه افتاده است.

sayed parpishah-3

ازراست به چپ؛ علی شاه صبّآر، سید پرپی شاه، خیر محمد حیدری

 به بهانۀ درگذشت مرحوم سید پرپی شاه، بنده رساله ای را که در سال 1997م در شهر کراچی رقم زده بودم، اینک همان رساله را بخاطر زنده یاد آقا صاحب در معرض خوانش دوستان قرار میدهم. باید گفت که در شهر کراچی، علامه نصیرالدین نصیر هونزایی، یکی از متکلمین و دانشمندان اسماعیلی که دارای یک نهادی بنام “خانۀ حکمت” است، سفارش نمود تا زندگینامۀ آقا صاحب سید پرپی شاه در شکل یک رساله تهیه و تا به چاپش از طریق همین نهاد اقدام صورت بگیرد. مطالبی که در زیر خواهید خواند، متن همین رساله است. در همان سال علامه در نظرداشت که این رساله بشکل یک کتاب کوچک بچاپ برسد. در زمینه کار آغاز شد، و دوست بسیار خوب ما محمد نوروز، خطاط بسیار خوب شغنان، متن این رساله را که خودش در خانۀ حکمت کار میکرد، در انداز کوچک خطاطی نموده و آمادۀ چاپ ساخت، ولی تا اکنون نمیدانم که رساله بچاپ رسید یا خیر. در سالهای اخیر که در کابل بودم، دوستی از تاجکستان سفارش نمود تا رساله را برایش بفرستم تا در تاجکستان و احتمالاً در شهر “خرغ” بدخشان به چاپ آن مبادرت ورزد، اما متأسفانه از آن نیز آگاهی ندارم که به چاپ رسیده و یا خیر؟ شمارۀ صفحات فهرست از نسخۀ خطی بنده است.  ادامه

Print Friendly, PDF & Email