افضل اکبری

افضل اکبری

اماافسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

تویَت تیزث اتهت تویدازمهِ دنیا

نچودت مم جهان بشهندتماشا

پریشان فکث مهش چودتوتیدا

اماافسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

اجل بیرحم څه پرجوۋدی توازمهش

نفهم چیزردجداچودی تو ازمهش

څرهنگ تیزث فنا چودی تو ازمهش

اماافسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

توتیرهم مهش اتهت درگیل ریڏجن

توجهتهم مهش اتهت دایم پڏڏجن

بنیستهم تو اتهت یهِ کوبنیسچن

اماافسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

تویت عجب اتهت جان سِت پبیرسُت

نفهم هرد ښبستأنت توچیرسُت

پدأمهشند توجهت مهش عمرثیرسُت

اماافسوس تهت مهشهم نه وینت تو

فقط خوۮم داڏگهیت تهت مهش بیاڏتو

عجب جهلدهم اتهت جان چود باڏتو

مدأمث ته کنهم تهت مهش یاڏتو

اماافسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

توجهتهم ریداتهت مهش څیم ترَپأند

خوتیداوتهِ ت نه لأدمهشهرد تواکدأند

پڅین یدیت خبث زیت مم مونرۋأند

اما افسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

تویتَ تویدت به دنیات مهش صغیر چود

به دنیایت تو مهش خوار ات حقیرچود

پریشأنت تومهش، مهش نهن قتیرچود

اماافسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

امیڏمهشندنرید تهت جان تووینتا

نفهم ازکه کنهم اچگه توپیڏا

ۋرښچ مهش زارڏتوجهت تهت از تماشا

اما افسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

جوانندیت اتهت ازمهش جدا سُت

پرُارمأنت توازدنیا فنا سُت

به دنیای دگهت جهلدآشنا سُت

اماافسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

اجل مهش تهتکت ازمهش څه پرجوۋد

امیڏزندگیت ازمهش دلندڏوۋد

اتهت جان چیزکردت خوداجل ښوۋد

اماافسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

نفهمتهم مهش اتهت اکتهم توتیداو

نه سُت مهشردمیسرتهت تو وینتاو

غم اردی مهش گرفتارچود تومیداو

اماافسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

ڏوروزهت مم جهان تیرۋُدتومهمأن

توجهتهم ۋَدهمیښه مهش درارمان

نه لأدهم مهش بشهند یکباراتهت جان

اماافسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

بدون تهت عجب قین زنده گأنی

بدون تهت بکارنست یَم جوانی

اتهت تویدت توازمهش ناگهانی

اماافسوس اتهت مهشهم نه وینت تو

اتهت جأن اکبریت  چیزردتولهکچود

نه چودم باور وز اکتهم تویت مود

تونأمتیرم توجهت شچ وز خونأم چود

اماافسوس اتهت مهشهم نه وینت تو.

۱۵ قوس ۱۳۶۶یا۵نومبر ۱۹۸۷ شهر دوشنبه تاجکستان.

تهتک تویت کچود

بلبل ته لأۋدساز

چوپان تونهی نواز

نستک موتهت اواز

تهتک تویتَ کچود

ښهب سأدچسم پهِ مهست

تهتک تویُم بنهست

ازتهت ته چهی رنهست

تهتِک تویتَ کچود

ۋهم خورد الم چدأم

تهت یاڏم وز تونام

فکرندی یُم مدأم

تهتِک تویت کچود

تهت کهجه یت تو توید

څأندم تو وز ښکود

چیزجهت تو یُم نه ۋود

تهتک تو یت کچود

هرسال ته یاڏد بهار

خوشروی فکث دیار

مورد نست اچیزبکار

تهتِک تویت کچود

دنیا څرهنگ حقیر

رحمِ نچود موتیر

چودی موجهلد صغیر

تهتِک تویت کچود

سهوم ته هردره

ښڅَ کښت ته شرشره

مندِک مودل خفه

تهتک تویت کچود

تُت سُت اتهت فنا

از مات توسُت جدا

لهکت موچود تنها

تهتِک تویت کچود

بیچاره اکبری

درگیل اتهت توتی

کهدرد توشِچ ۋیی

تهتِک تویت کچود.

۲۵ دلو ۱۳۶۶ شهر دوشنبه تاجکستان.

کنم ښهبین رخت روزین حسابم

هرهنگ چوپان توعشقند نهی نوازم

موپأندڏرهر توخیز یتاونه ۋهرڏیم

خوخهطین دایمث توردکِ ته بازم

خورازدل نه ۋهرڏیم توردنۋشتاو

څه وخت یکجاث نثهم توردک خورازم

گمأن مهکن وزم تویدت رنوښتم

اچث غم مهک تو عشق دأمنددرازم

تویت خوشروی گیهند مانند لیلا

تودهمتیر وزهرهنگ مجنون ته ژازم

تویُم لپ ژیوج اته زهره اچث نست

مگم بعداز مهِ خورد صد دل گه مازم

مودل ثأدت مویوښک تیزدت جگهرکهند

غلث مس صبرمت طاقت ابازم

توعشقند اکبری تهم بیوفا نست

نه ۋهرڏیم ازتوعشق وز احترازم.

اکبری،  اول جدی ۱۳۶۹ شهر دوشنبه تاجکستان.

دل ۋریداو قین  زارت دل ۋرښتاو قین نست

گنده زارڏینین نژارت  پاک دلینندکین نست

مهۋی خوش اصلا اچندث تر وغم

خوش دیانت آدمند ، بدبین نست

(اکبری)

ازجبرزمان وروزگارخسته مباش

درفکروخیال دهر پیوسته مباش

یک لحظه مکن ازعمرخودفدای غم آن

مردانه بزی ولیک وابسته مباش

(اکبری)

حیات وزندگی دشوارگشته

دل هرکس ازآن بیزار گشته

نمی بینم کسی فارغ ز فکر اش

به دوش جملگی چون بار گشته

زعیش ونوش وراحت رنگ وبو نیست

عذاب ورنج ودردبسیار گشته

همه درگیر فقروتنگدستی

به چندین ها مصیبت یار گشته

مروت عدل وانصاف  رخت بربست

جنایات بشر بسیار گشته

تباه کردند جهان راتند خویان

درخت شورشر پربار گشته

مقام جاهل وخائن بلند  شد

به هرجااهل دانش خوارگشته

نشان از الفت ومهرو وفا نیست

درون سینه دل بیمار گشته

نمانده مزهٔ خویش وتباری

همه بیگانه واغیار گشته

وقارو عزت وحرمت کجاشد

شرافت همچنین شرمسار گشته

گمانم زندگی روبر ذوال است

خطااز نقطه ای مدارگشته

طلب کن اکبری توفیق زیذدان

منافق بیخدا بسیار گشته

(اکبری) ۲۸قوس ۱۴۰۳ یا۱۸ دسامبر ۲۰۲۴ شهر کلگری، کانادا.

خدایا!مادران راشادگردان

دل هریک زغم آزادگردان

بده عمردرازیارب به ایشان

به مادرمهربان اولاد گردان

(اکبری)

دل غمدیده گان را شادکردن

بهِ ازصد کعبه راآباد کردن

هنربهترازاین چیزی دیگرنیست

زبند رنج وغم آزادکردن

(اکبری)

آیا همه این ذکرتوازصدق وصفاست

یابهرگناه همیشه دستت به دعاست

تا دل به زبان یکی نباشدبه عمل

یقین بکن عبادت ات جمله خطاست.

(اکبری)

کلید دل به دست توسپردم

ولی ازعشق توصدضربه خوردم

ندانستم رسوم عاشقی را

به جز حسرت دیگر چیزی نبردم.

(اکبری)

بدان ایدوست که عشقم سرسری نیست

دل من کورهٔ آهنگری نیست

شودسرخ ودوباره سرد گردد

چنین آئین ورسم دلبری نست.

(اکبری)

یک سال دیگرازعمر ما کم شد

رفتارعجیب زندگی پیهم شد

شادیم ازآن که سال نومیآید

خورشید حیات وزندگی سر خم شد.

(اکبری)

مهکهِ فیشن اکدیتهثت خهږ زار

پیڅ هرهنگ مهستت ۋرأږین لأ نژار

چس خوتریینک توازکهلندپهِ پاڏ

لأخوآسمأنندی مهست ڏیست څۋار

ازتوپیڅ وینتاواچندث سیری نست

نست اچندث نُرتوجهت صبر ات قرار

قهدبلندغونجین دراز څیمین ښتهرځ

دأنداۋینت سڅِ فکث دلتیرسوار

وزتودستورم اجادندث نه وینچ

ازبدخښأن تامزار ات قندهار

ازڏرندڅأندین کنین ترتوهوس

یاڅ جناوثهوین توعشقند ارکڅار

دیۋجوأنینت خوعشقندیرپڏد

چهی یوخوشبخت کښت توبه یت انجیۋدکنار

تت نمایأن دیۋفکث غهڅین درون

پأندۋه تیداوندڅه سهویت قشقطار

ازتوشینتاوازخوشی گل مس ښکفڅت

چس خوگرگوښه څرهنگ سزج لاله زار

اکبری هرڅأندڅه کښت تعریف توکهم

خوڏم موانجوۋج شچ،موشعر غل نست تیار.

(اکبری)  ۱۵ جدی،۱۴۰۳ یا۵ جنوری۲۰۲۵ شهرکلگری،کانادا.

ازآهٔ بینوا وجگرسوخته گان بترس

ازگریه های کودک بیخانمان بترس

آه وفغان ونالهٔ شان بی اثرمدان

ازفقروبینوایی درماندگان بترس.

(اکبری)

مهکن توموزارڏخوعشق یاڅندی کباب

لپ مهکی موقین اته مهڏهڏمو عذاب

سزجم تواۋین قلندرین رهنگته اجأن

یارت خوغمندموچودآخرپه شراب.

(اکبری)

نفرین مکن،که عشق جان ونفس است

بی عشق تمام زندگانی عبس است

دراصل یقین کن که عشق نور خداست

درسینه که دل عشق ندارد،قفس است.

( اکبری)

وښ ازکهلند رڅوستت صبرازدل

موژیوجښ مورد زبایردگهښت مښکل

مزاقم عشق قتیرچودت نفهمتم

خطایُم چود،څهدهکُم چودتورد دل.

(اکبری)

ادیان جهان  به ذات خویش شورو شراند

دراصل همه دشمن جان بشر اند

مخلوق جهان به راه حق امرکنند

ازبهر مرام خویش چیزی دیگرند.

(اکبری).

چیزاۋین یمَ زندگی نُر بینمک

نست اچهی وښیار فکث گنڅت کَیک

ییونچاست ترییوبشهندت کهل پبیر

ییوته پاندتیزد ار تگاۋت ییوپهِ تیر

دید اته نښتید نریڏج تریک دیگر

نست اچهی ازحال یکدیگر خبر

ازدلینند مهراته الفت رڅوشچ

نرُنه څیمین تیرۋرأږ ریڏجت نه پوثچ

نرُنکښت زریات خودادت نهن به دل

چوږجی ویۋ یوازخونافرمأنی سل

قوم اته خیښت خودیند ارزښ نریڏجج

ژیوجښت دلسوزی از زارڎندی بیڏج

سزج فکث مردم مه دورند زارڏ شتا

یخ څه سِڅ ازیَخ ۋرا سزج ازۋرأ

آدمند نست اعتبار پولند فقط

عقل اته آدمگریند نرُ رښچ و پَت

قیچ فکندث سیر اته پښیه تنه

دأنداۋین ښا ایونه ښاید ازایو سنه

نرُنه ښاج ریڏجت نه ښرم ریڏجت حیا

بیښدی مردم ریڏج عقلند ترزبا

ۋدَ یه دوره یکدیگر قدرین وزینت

ایو اجا دندیرڅه وهښت ایوی و سینت

شچ څه میرت هرتهم اچهیث نیست و غم

نرُاچندث شچ نریڏج لطفت کرّم

دأنداۋین سڅِ یم زمانه تیر چبیر

نست اچند صاف نُرودل مولا قتیر

یاخڏای تت باخبرازفُک دلین

ڏهڏجزادیۋبد دیأنت آدمین

دور آخر یَم گمانم اکبری

اکدی جهت یمَ زندگی سزج شتقری.

(اکبری)  23جدی 1403 یا12 جنوری 2025 شهر کلگری،کانادا.

تأنیڅ ته څهۋیم نسهم ته وزازتوجدا

خهم توردقسم ات موگهپ کهِ باوربه خدا

وینتت مواگر،به غیر تام تراگه چوښت

بعداکوهِ زمان موقیوفکث پراندیر تو ۋرا.

(اکبری)